dinsdag 5 april 2016

De juridische argumenten van het pro-impeachmentkamp

Naast het van blinde haat gevulde rechts-populisme à la federaal afgevaardigde Jair Bolsonaro tegen alles wat maar van linkse ("communistische") huize komt zijn er in het land vanzelfsprekend ook  Braziliaanse juristen die op basis van meer juridische argumenten tot de slotsom zijn gekomen dat een impeachment van de zittende Braziliaanse presidente Dilma Rousseff gerechtvaardigd zou zijn.

Foto: Leonardo Benassatto/Futura Press FolhaPress

Een drietal van hen, niet toevallig de initiatoren van de hele procedure die nu de gemoederen in Brazilië en daarbuiten bezighoudt, waren eergisteren aanwezig tijdens een pro-impeachment bijeenkomst van circa 3.000 juristen van de Universiteit van São Paulo in het centrum van die stad. Het waren de strafrechtadvocate Janaína Paschoal, de jurist Hélio Bicudo (een gerespecteerd mensenrechten-advocaat die in 2005 vanwege corruptie binnen die partij uit de PT stapte) en eveneens jurist Miguel Reale Júnior (oud-minister van justitie onder president Fernando Henrique Cardoso) die op 1 september van het vorige jaar een aanvraag voor de lopende impeachment-procedure bij het federale Huis van Afgevaardigden indienden. Interessant is daarbij dat zij Dilma niet direct schuldigheid aan corruptie verwijten maar op basis van vermeende overtredingen van de Grondwet van 1988 en de Wet op Fiscale Verantwoordelijkheid (Lei de Responsabilidade Fiscal) als staatshoofd zien vertrekken.
Tijdens de bijeenkomst op het Largo São Francisco werden er door de aanwezige sprekers
harde woorden gebruikt, natuurlijk met veel verwijzingen naar het huidige schandaal rond Petrobras, de 'pedeladas fiscais' (een techniek waarbij de overheid tegoeden van het bankwezen gebruikt om de begroting is stand te houden) en de handel in politieke posten binnen de federale overheid. Ex-PT-man Helio Bicudo zei tijdens zijn speech dat hij in zijn langdurige loopbaan als jurist in Brazilië (Bicudo is de negentig jaar reeds gepasseerd) nog nooit zoveel corruptie binnen de politiek heeft gezien als vandaag de dag. Hij roept dan ook op voor eens en altijd een einde aan corruptie te maken.
Miguel Reale Júnior, zoon van de bekende Braziliaanse rechtsfilosoof van rechts-conservatieve huize Miguel Reale, beweerde in zijn toespraak aanwijzingen te zien dat de regering-Dilma de 'pedeladas fiscais' nooit zou hebben gebruikt voor investeringen in sociale projecten maar uitsluitend voor politiek-electorale doeleinden, meer concreet voor het kopen van stemmen.



Janaína Paschoal toonde zich gisteren zoals meestal de meest demagogische van het trio en riep op tot een einde van de Republiek van de Slang. Zij wil het "land te bevrijden" van de "jararaca", de adder, daarbij refererend aan oud-president Lula. Eerdere uitspraken van haar de afgelopen week voor de impeachment-commissie van het federale Huis van Afgevaardigden kwamen er op neer dat Dilma met de inzet van "pedeladas fiscais" boekhoudkundige frauduleuze handelingen zou hebben begaan en dat zij ook met de uitvaardiging van decreten tot uitbreiding van de financiële slagkracht van de regering zonder toestemming van het Congres in de fout zou zijn gegaan. Daarnaast verwijt zij presidente Dilma dat deze electorale fraude heeft gepleegd door het volk gerust te stellen met mooie woorden over de financiële en fiscale stabiliteit van de schatkist, terwijl die er in haar zienswijze niet bestond.
Gisteren kwam op basis van juist deze argumenten van Bicudo, Reale en Paschoal de relator, zeg maar de woordvoerder van de impeachment-commissie van het Huis van Afgevaardigden Jovair Arantes (PTB-GO) met een 128 bladzijden tellende aanklacht tegen presidente Dilma. Zijn betoog stond vol van retorisch geronk, duidelijk erop uit om mogelijke twijfelaars in het Congres achter de afzetting van Dilma te bewegen. Wat een juridisch betoog had moeten zijn was echter eerder van politieke dan van juridisch-technische aard. De verdediging onder leiding van de landsadvocaat José Eduardo Cardozo sprak dan ook om die reden van een uiterst zwak betoog en acht een impeachment op basis van deze argumenten als juridisch hoogst onwaarschijnlijk (Zie hier : Integrale afdruk van het betoog van de commissie). Maar ja, het is de politieke retorica die in dit concrete stadium van de hele procedure beslist. Van 15 tot 17 april besluit het Huis van Afgevaardigden of deze aanklacht zoals verwoord door Jovair Arantes voldoende grond heeft voor een impeachment. Daarvoor dienen 342 van de 513 afgevaardigden voor te stemmen. Als de Senaat op haar beurt besluit op basis van deze argumenten een eigen onderzoek te openen dan dient Dilma het veld te ruimen als presidente van het land ...


... met in haar kielzog haar inmiddels voormalige vice-president Michel Temer (PMDB-foto). Kamervoorzitter Eduardo Cunha (eveneens PMDB) zag zich eveneens gisteren met een enorme weerzin  door een uitspraak van het federale Hooggerechtshof gedwongen om ook tegen zijn eigen partijgenoot een impeachment-procedure in het Huis van Afgevaardigden te starten.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten