De PSDB likt haar wonden na de nederlaag van haar kandidaat José Serra bij de recente presidentsverkiezingen. De partij moet een weg zien te vinden hoe de PT-dynastie van Lula en Dilma Rousseff over vier jaar te kunnen doorbreken en haar kandidaat wederom aan de macht te helpen.
Direct na 30 november wurmde de populaire oud-gouverneur van Minas Gerais en senator Aécio Neves (kleinzoon van de eerste burgerpresident na de militaire dictatuur Tancredo Neves) zich naar voren als de oppositieleider tegen de nieuwe regering en daarmee als de kandidaat voor de presidentsnominatie van 2014. Veel te voorbarig, meent de oud-president en boegbeeld van de partij Fernando Henrique Cardoso. Aécio is sterk uit de strijd gekomen maar is volgens hem daarmee nog niet de natuurlijke kandidaat. FHC heeft inmiddels binnen de PSDB de discussie geopend om reeds in 2012 haar kandidaat voor het presidentschap te lanceren en zo twee jaar de tijd te creëren om het Braziliaanse publiek in haar richting te masseren. Hij wordt daarbij ondersteund door de partijvoorzitter Sérgio Guerra, de huidige fractieleider in het Huis van Afgevaardigden João Almeida en de partijprominent Teotonio Vilela Filho, de huidige gouverneur van de deelstaat Alagoas. Voor de laatste bestaat er zelfs de mogelijkheid dat José Serra voor de derde maal een gooi naar de kandidatuur zal doen.
Oppositie tegen dit idee van FHC komt uit de invloedrijke PSDB-afdeling van de deelstaat São Paulo die haar kaarten lijkt te zetten op de huidige gouverneur Geraldo Alckmin. Deze heeft zelf aangegeven er geen been in te zien om gelijktijdig presidentskandidaat en gouverneur van de deelstaat te zijn. Senator Álvaro Dias pleit in deze kring eerder voor de opbouw van een partijdemocratisch stelsel om de kandidaat te kiezen.
Zoals het er nu uitziet zal het de komende jaren gaan tussen Aécio Neves en Geraldo Alckmin om zich te profileren als de kandidaat voor 2014. Vooralsnog denk ik dat Aécio als oppositieleider in het Congres op dit moment de beste papieren heeft.
woensdag 3 november 2010
maandag 1 november 2010
Brazilië heeft een nieuwe president
Een historische dag voor Brazilië. Voor het eerst in haar geschiedenis is een vrouw verkozen tot staatshoofd en regeringsleider. Het is aan Dilma Rousseff de taak om als president de ingeslagen koers van haar immens populaire voorganger Luiz Inácio Lula da Silva voort te zetten en uit te bouwen.
Met ruim 55% van de uitgebrachte stemmen wist ze haar concurrent José Serra achter zich te laten, wiens indrukwekkende politieke carrière hiermee definitief wel ten einde zal zijn. De kans dat hij, die reeds alles al heeft gedaan (parlementariër, minister, burgemeester en gouverneur), voor de derde keer een gooi naar het presidentschap zal doen lijkt verkeken. Een nieuwe generatie PSDB-ers staat klaar om de leiding in het centrum-rechtse kamp te nemen.
Dilma heeft haar overwinning te danken aan overwinningen in Rio de Janeiro, Minas Gerais, het Federaal District en de staten in het noordoosten van Brazilië. Tekenend was de winst van Serra in het zakencentrum São Paulo en die deelstaten van het land waar de agrobusiness de dienst uitmaakt, zowel in het zuiden (Rio Grande do Sul, Santa Catarina en Paraná) als de frontierstaten in het Amazonegebied, zoals bv. Mato Grosso (do Sul) en Rondônia.
Opvallend is dat afgaande op de gouverneursverkiezingen in de deelstaten de oppositie van PSDB en DEM een meerderheid van de stemmen heeft behaald (52,3%), maar dat de nieuwe regering-Rousseff door de parlementsverkiezingen via de verkiezingscoalities kan rekenen op ruime steun in de beide kamers van het Congres. Er worden slechts onderhandelingen verwacht met drie partijen die zich tijdens de verkiezingsstrijd aan geen van beide kampen verbonden had: de PP, de PTB en natuurlijk de Partido Verde van de verrassing van 2010 Marina Silva. (Die heeft aangegeven persoonlijk niet meer in aanmerking te komen voor een ministerschap en zich geleidelijk uit de actieve politiek wil trekken.)
De kampen zijn betrokken voor een nieuwe vier jaar Braziliaans politiek gewoel en gedeal. Zal Rousseff Lula kunnen doen vergeten? Of zal ze de tussenpaus blijken te zijn naar een nieuwe periode-Lula na 2014?
Met ruim 55% van de uitgebrachte stemmen wist ze haar concurrent José Serra achter zich te laten, wiens indrukwekkende politieke carrière hiermee definitief wel ten einde zal zijn. De kans dat hij, die reeds alles al heeft gedaan (parlementariër, minister, burgemeester en gouverneur), voor de derde keer een gooi naar het presidentschap zal doen lijkt verkeken. Een nieuwe generatie PSDB-ers staat klaar om de leiding in het centrum-rechtse kamp te nemen.
Dilma heeft haar overwinning te danken aan overwinningen in Rio de Janeiro, Minas Gerais, het Federaal District en de staten in het noordoosten van Brazilië. Tekenend was de winst van Serra in het zakencentrum São Paulo en die deelstaten van het land waar de agrobusiness de dienst uitmaakt, zowel in het zuiden (Rio Grande do Sul, Santa Catarina en Paraná) als de frontierstaten in het Amazonegebied, zoals bv. Mato Grosso (do Sul) en Rondônia.
Opvallend is dat afgaande op de gouverneursverkiezingen in de deelstaten de oppositie van PSDB en DEM een meerderheid van de stemmen heeft behaald (52,3%), maar dat de nieuwe regering-Rousseff door de parlementsverkiezingen via de verkiezingscoalities kan rekenen op ruime steun in de beide kamers van het Congres. Er worden slechts onderhandelingen verwacht met drie partijen die zich tijdens de verkiezingsstrijd aan geen van beide kampen verbonden had: de PP, de PTB en natuurlijk de Partido Verde van de verrassing van 2010 Marina Silva. (Die heeft aangegeven persoonlijk niet meer in aanmerking te komen voor een ministerschap en zich geleidelijk uit de actieve politiek wil trekken.)
De kampen zijn betrokken voor een nieuwe vier jaar Braziliaans politiek gewoel en gedeal. Zal Rousseff Lula kunnen doen vergeten? Of zal ze de tussenpaus blijken te zijn naar een nieuwe periode-Lula na 2014?
Abonneren op:
Posts (Atom)