Amnesty International over nieuwe anti-terrorismewetgeving Brazilië

Nieuwsbericht: Amnesty International betreurt aanname wetsontwerp 2016/15 aangaande classificatie terrorisme in Brazilië

Amnesty International betreurt ten zeerste de aanname deze week (24/02) van wetsontwerp 2016/15 aangaande de classificatie terrorisme en beziet met bezorgdheid de consequenties van deze wet voor de garantie van het recht op manifestaties en acties van sociale bewegingen in het algemeen.

Het wetsontwerp is dermate breed, vaag en voldoet niet in de basisaanname van welk strafrechtartikel dan ook betreffende de specificiteit in classificatie omdat het gebaseerd is op een subjectieve interpretatie door het rechtssysteem. Het wetsontwerp omvat ook misdrijven die reeds door het Braziliaans strafrecht zijn geclassificeerd, waardoor er geen enkele noodzaak bestaat tot een nieuw wetsontwerp. Het meest ernstig is de marge voor een grotere criminalisering van betogingen en sociale bewegingen. 

Het voorbehoud die tot doel heeft sociale bewegingen, vakbonden en manifestaties te beschermen is geen garantie dat de anti-terrorismewet niet gebruikt zal worden tegen deze groeperingen. "In het huidige Braziliaanse klimaat waarin wetten totaal inadequaat zijn met betrekking tot de context van protesten (zoals de Wet voor de Nationale Veiligheid en wet 12.850/2013) en werden gebruikt in een poging om deelnemers tijdens protesten sinds 2013 te criminaliseren is de aanname van een "anti-terreur"-wetsvoorstel zeer ernstig omdat het nog meer kan bijdragen aan de criminalisering van protesten in het algemeen", legt Atila Roque, uitvoerend directeur van Amnesty International uit. 

De organisatie documenteerde enkele van deze zaken in de documenten' Eles usam uma estratégia de medo' en 'Balanço geral dos protestos na Copa 2014'. Amnesty International verklaart ook dat de aanname van wetsvoorstel 2016/15 een trieste werkelijkheid is zoals die wordt aangekaart als een risico met ernstige gevolgen in het recente jaarboek van de organisatie. Het aangenomen wetsontwerp moet nu door de president worden gesanctioneerd, maar zal door haar integraal moeten worden verworpen.

Bron 

Fiscale armklem - Herinvoering CPMF

De regering van presidente Dilma Rousseff zit in politiek en economisch zwaar weer. De economische cijfers kelderen naar beneden en de verwachten voor de komende tijd zijn niet echt hoopgevend. De regering ziet zich genoodzaakt te bezuinigen op haar uitgaven, wat reeds heeft geleid tot snijden in bepaalde sociale voorzieningen. Maar ook in zoiets actueels als de bestrijding van epidemieën in het land. Zo werd vandaag door het dagblad Folha de São Paulo op haar website onthuld dat op het federale en deelstaatbudgetten voor het bestrijden van de Aedes Aegypti, de mug die verantwoordelijk is voor knokkelkoorts (dengue) en het gevreesde zika-virus tussen 2014 en 2015, danig is gesneden.
Een andere manier om het begrotingstekort van de federale regering te lijf te gaan is het verhogen van de belastingen en de invoering van nieuwe fiscale maatregelen.

Marcos Santos-USP Imagens

Het politiek meest omstreden nieuwe belastingvoorstel op dit moment is de herinvoering van de CPMF, de Contribuição Provisória sobre a Movimentação ou Transmissão de Valores e de Créditos e Direitos de Natureza Financeira. Een hele mond vol voor een fiscale maatregel die in gewoon Nederlands een belasting op financiële transacties heet. Een federale belasting die reeds eerder in Brazilië heeft bestaan. Het werd in 1997 onder de toenmalige president Fernando Henrique Cardoso ingevoerd als opvolger van de IPMF (Imposto Provisório sobre Movimentação Financeira), een soortgelijke belasting in 1993 in het leven geroepen door de toenmalige minister van Financiën onder president Itamar Franco, diezelfde FHC. Beide belastingen zou volgens economen de Braziliaanse Staat geen windeieren hebben gelegd. Door een wettelijke verplichting kwamen de inkomsten van de belasting sinds 1999 exclusief ten goede van de gezondheidszorg, werkloosheidsvoorzieningen en een anti-armoedefonds.        

In 2007 maakte president Luiz Inácio Lula da Silva er echter met enorme tegenzin een einde aan nadat de senaat een voortzetting van de belasting had geblokkeerd. Hierdoor ontviel met name de volksgezondheidssector een aanzienlijk deel van haar financiering. De druiven waren voor Lula des te zuurder omdat twee PMDB-senatoren uit zijn regeringscoalitie in dit geval met de oppositie van PSDB en DEM hadden meegestemd.

In 2008 probeerde Lula de belasting opnieuw in te voeren onder de naam Contribução Social para a Saúde (CSS). Het enige verschil met de verworpen CPMF was dat mensen met een inkomen tot ruim R$3.000 van belastingheffing werden ontzien. Daarnaast heeft deze belasting een permanent karakter i.t.t. de IMPF en de CMPF die om de zoveel jaar door het Congres verlengd moesten worden. Het Huis van Afgevaardigden nam het wetsvoorstel aan, maar deze is tot op de dag van vandaag hangende in de senaat.

De huidige presidente Dilma Rousseff kwam direct na haar verkiezing in oktober 2010 met een wetsvoorstel tot herinvoering van de CPMF. Daarbij kreeg zij de steun van alle deelstaatgouverneurs van de PSB (de grote overwinnaar van de deelstaatsverkiezingen dat jaar) en zelfs van Antônio Anastasia, de gouverneur van de politiek belangrijk deelstaat Minas Gerais en lid van de oppositionele PSDB. Maar tot op de dag van vandaag is de herinvoering nog niet afgerond, sterker nog het is een van de heetste electorale hangijzers van dit moment geworden. De werkgevers laten geen gelegenheid onbenut om hun ongenoegen over weer een nieuwe belasting te uiten en weten zich gesterkt door de flinke politieke steun van een Congres dat door wispelturigheid binnen wederom de PMDB-fractie in het Huis van Afgevaardigden op de hand van de oppositie is. Daarnaast weet diezelfde oppositie, waaronder PSDB-prominent en voormalige invoerder van zowel de IMPF als de CMPF Fernando Henrique Cardoso, hogere belastingdruk politiek-electoraal handig uit te spelen. Wat aanleiding is tot velerlei creatieve cartoons en spottekeningen. (link)

Daarmee wordt het Dilma uitermate lastig gemaakt om uit de huidige budgettaire crisis te kunnen komen en de financiering van haar populaire sociale programma's als Bolsa Familia, Minha Casa Minha Vida en andere sociale maatregelen in gevaar ziet komen. Programma's op basis waarvan zij met name door de middenklasse tot tweemaal toe werd gekozen.

Speelveld: São Paulo

Dit jaar zijn er in Brazilië weer verkiezingen voor het burgemeesterschap en de gemeenteraden. En net als in het verleden zijn de ogen vooral op de stad São Paulo gericht, economisch, politiek en inmiddels ook cultureel de belangrijkste stad van dit immense land.

In deze megastad met officieel zo'n twaalf miljoen mensen lijkt de strijd om de sleutels van het Palácio do Anhangabaú vooralsnog te zullen gaan tussen Celso Russomanno (PRB), Marta Suplicy (PMDB) en de zittende PT-burgemeester van de stad Fernando Haddad (foto). De laatste, een protegé van oud-president Luiz Inácio Lula da Silva (wie herinnert zich niet de krampachtige en met afschuw gevoede wijze waarop Haddad in 2012 op gezag van Lula om electorale redenen met de rechtse Paulo Maluf op de foto ging? link), lijkt de afgelopen vier jaar niet te hebben kunnen leveren, versterkt door de groeiende afkeer van de socialistische PT binnen de Zuidoost-Braziliaanse samenleving vanwege de corruptieschandalen en de voortgaande verslechtering van de economische situatie die dagelijks de koppen van de media sieren.

De eerste peilingen laten een riante voorsprong zien voor Celso Russomanno (foto), al in 2012 dé verrassing tijdens de verkiezingen in São Paulo. Link Een zeer katholieke populist met een conservatieve agenda, die als voormalige consumentenman op de televisiezender SBT al enige bekendheid en populariteit had opgebouwd en in de race naar het burgemeesterschap in 2012 maandenlang de hoogste scores wist te behalen. Desalniettemin zou hij reeds in de eerste ronde worden verslagen door Haddad.

En dan Marta (foto, in het wit), die vanuit haar eeuwige zucht naar een hernieuwd burgemeesterschap (ze was reeds eerder een niet onsuccesvol burgermoeder tussen 2000 en 2004) als een van de kopstukken van de PT in São Paulo na 33 jaar trouwen dienst voor die partij het afgelopen jaar overstak naar de gelederen van de PMDB. Dat ging niet zonder slag of stoot, maar haar blijvende historische populariteit in enkele gemeentelijke kiesdistricten zouden de doorslag voor de PMDB-top hebben kunnen geven om haar namens de partij, ten koste van de academicus/schrijver Gabriel Chalita op het verkiezingsaffiche te zetten.

De weg naar de verkiezingen op 2 oktober is nog lang en tot die tijd blijft São Paulo een fascinerende stad om politiek en daarmee electoraal zeer interessant om te volgen.

Carnaval in Rio door de decennia heen

1950

1965

1980

1995

2000

2015

Bate-papo basics

Op vakantie of anderszins op reis naar en door Brazilië? Van plan deze zomer of in het najaar naar Rio de Janeiro af te reizen voor de Olympische Spelen of de Paralympics? En daarbij een eenvoudig praatje (bate-papo) willen maken met de lokale bevolking? Ik geef een 1-op-1 basiscursus-Braziliaans Portugees voor een schappelijke prijs. Meer weten? Neem gerust contact met mij op voor een vrijblijvend intake-gesprek.

Ivete opent het bal in Salvador

Het carnaval is geopend! Vandaag deed Ivete Sangalo de aftrap in Salvador da Bahia. Link

Operatie Zelotes

Kunt U het allemaal nog volgen? In Brazilië volgt het ene corruptieonderzoek naar het andere, waarbij steevast prominente politici van de regeringspartijen PT en PMDB in het vizier komen. Operatie-Lava Jato (Car Wash) trekt de meeste aandacht, maar parallel daaraan loopt ook nog de operatie-Zelotes, waarbij naast PMDB-kopstukken als Renan Calheiros en Romero Jucá ook oud-president Lula meer en meer wordt onder vuur wordt genomen.

Operação Zelotes is een onderzoek van de federale politie naar een vermeend corruptieschema binnen een speciale fiscale afdeling van het ministerie van Financiën. Dit orgaan (Conselho de Administração de Recursos Fiscais/CARF) is verantwoordelijk voor het beoordelen van het bedrijfsleven op belastingontduiking en uitkeringsfraude. Het probleem zou in de bezoldiging van een deel van de medewerkers zitten. De ene helft staat op de loonlijst van het ministerie, terwijl de andere helft afhankelijk is van de giften van ngo's, maar in werkelijkheid geld ontvangen van bedrijven die zo hun belangen willen beschermen. Onderzoek van de federale politie heeft inmiddels inderdaad uitgewezen dat sommige medewerkers in ruil voor betalingen door het bedrijfsleven enkele uitspraken hebben opgeschort of ten gunste van de betalende partij heeft gestemd. Er zou smeergeld zijn betaald om straffen door de belastingdienst (Receita Federal) te reduceren tot zelfs te schrappen. Hierbij zou de Braziliaanse Staat tot maart 2015 er zo'n R$5,7 miljard bij zijn ingeschoten. In totaal zou het gaan om R$19 miljard aan inkomstenderving. Daarmee zou het na de bevindingen in de operatie-Lava Jato (ongeveer R$20 miljard) het hoogste bedrag aan corruptiegeld behelzen.

Tot aan maart 2015 zijn er tijdens de operatie-Zelotes zo'n zeventig bedrijven, verspreid over het heel grondgebied van Brazilië, onder de loep genomen, waarbij opvallend veel vooraanstaande Braziliaanse banken worden genoemd. Daarnaast lijkt er een politieke lijn te lopen naar o.a. de rechtse regeringspartij PP (Partido Progressista). Op 11 december van dat jaar leidde het onderzoek van de federale politie rechtstreeks naar oud-president Luiz Inácio Lula da Silva (PT). Hem werd gesommeerd als getuige uitsluitsel te geven over vermeende pogingen om aanname van de politiek zeer belangrijke spoedverordeningen (medidas provisórias) van de regering te kopen. De verdenking is gerezen dat een groep lobbyisten en ondernemers uit de Braziliaanse autoindustrie voor dergelijke verordeningen zou hebben betaald en dat deze groep tijdens zijn regeerperiode directe contacten met het Algemeen Ministerie van president Lula zou hebben gehad. Een van de bedrijven (Marcondes e Mautoni) zou de zoon Luis Claudio van Lula R$2 miljoen hebben betaald voor een bepaalde dienstverlening en zo in beeld van de speurders van de federale politie zijn geraakt. Vandaag maakte het hoofd van het onderzoeksteam van de federale politie Marlon Cajado bekend dat er aanwijzingen zouden kunnen zijn dat Lula zelf, samen met andere kopstukken binnen het toenmalige Casa Civil (het presidentiële ministerie van algemene zaken), een veel actievere rol in de koop van de betreffende spoedverordeningen zou hebben gespeeld. De juridische verdediging wijst dit naar de prullenbak met het argument dat Lula al door justitie als getuige over deze zaak is gehoord en dat niets een andere behandeling, namelijk die als verdachte, rechtvaardigt. Tevens werd vandaag bekend (link) dat er een parlementair onderzoek naar de gang van zaken binnen het CARF zal worden geïnstalleerd. Wordt gegarandeerd vervolgt.

Bron: Wikipedia

O Trenzinho do Caipira

In de wijk Botafogo van Rio de Janeiro staat in een zijstraat een schattig huis. Rua Sorocaba 200, Museu Villa-Lobos. Het voormalig woonhuis van misschien wel de bekendste Braziliaanse componist in het klassieke genre, Heitor Villa-Lobos (1887-1959). Geestelijk vader van piano- en vooral gitaarconcerten, opera's, balletten, musicals en zijn beroemdste reeks, de Bachianas Brasileiras, negen thematisch met elkaar verbonden composities voor verschillende combinaties van muziekinstrumenten. In de jaren '30 van de vorige eeuw ontstaan uit Heitor's fascinatie voor Johann Sebastian Bach en traditionele Braziliaanse volksmuziek.

Het museum kwam al een jaar na zijn dood tot stand door een presidentieel decreet van de toenmalige Braziliaanse president Juscelino Kubitschek en werd tot 1985 geleid door Dona Arminda (in de dagelijkse omgang genaamd Mindinha), de weduwe van Heitor. De collectie bestaat uit partituren van zijn werk, documenten over zijn carrière en allerlei objecten uit zijn leven.

Heitor Villa-Lobos maakte vooral naam als vertolker van een typische Braziliaanse taal in de muziek van zijn land. Hij componeerde werken met nuances van regionale culturen in Brazilië, gekenmerkt door elementen van volkse en inheemse liederen. Zijn ster rees zo hoog dat zijn geboortedag (5 maart) in Brazilië gevierd wordt als de Dia Nacional da Música Clássica.

Een voorbeeld daarvan komt uit de Bachianas Brasileiras 2 waarin het muziekstuk 'O Trenzinho do Caipira' de moeizame klim van een treintje tegen een berg op verbeeld.

Daar bestaat ook een uitvoering van met gezongen tekst, op een gedicht uit de bundel "Poema Sujo" van de dichter Ferreira Gullar uit 1975, onder andere vertolkt door Maria Bethânia, Edu Lobo en Ney Matogrosso.

Lá vai o trem com o menino
Lá vai a vida a rodar
Lá vai ciranda e destino
Cidade noite a girar
Lá vai o trem sem destino
Pro dia novo encontrar
Correndo vai pela terra, vai pela serra, vai pelo mar
Cantando pela serra do luar
Correndo entre as estrelas e voar
No ar, no ar, no ar .....

Hier, als dagafsluiting de versie van Adriana Calcanhoto, een bekende zangeres uit de deelstaat Rio Grande do Sul.

Nieuwsbericht CIMI - Guarani-Kaiowá

Cimi vreest nieuwe aanvallen tegen Guarani- Kaiowá in Kurusu Ambá/MS

 

Het CIMI (Conselho Indigenista Missionário) spreektt haar grote verontrusting uit over het leven en de fysieke integriteit van de inheemse gezinnen van de Guarani-Kaiowá in het officieel inheemse gebied Kurusu Ambá in de gemeente Sapucaia (Mato Grosso do Sul). Sinds afgelopen zondag 31 januari zijn de drie inheemse kampementen binnen het reservaat zeer gewelddadig aangevallen door grote boeren uit de omgeving en hun handlangers. Dat gebeurde zelfs binnen het gebied dat na een uitspraak van het federale hooggerechtshof wettelijk aan hen definitief was toebedeeld. Een van de kampementen werd volledig door de aanvallers afgebrand en verwoest, waardoor de inwoners van huis en haard werden ontdaan. Meer dan 25 ontheemde gezinnen vonden een geïmproviseerd onderkomen bij familie in andere kampementen. Zij leven als vluchtelingen in een extreem kwetsbare situatie.

Het is volgens het CIMI ontoelaatbaar dat de Braziliaanse veiligheidsorganisaties geen thuis geven en zo niet de minimale integriteit van de inheemse bevolking kunnen garanderen en nieuwe aanvallen tegen hen kunnen verhinderen. Dit als het gevolg van een getouwtrek om competenties tussen de verschillende politiediensten ter plaatse; de militaire politie, de federale politie, de grensbewakingspolitie en de speciale politie-eenheden van de Força Nacional. Hierdoor gebeurt er in werkelijkheid helemaal niets. Medewerkers van FUNAI (Fundação Nacional do Índio) zijn ter plekke, maar ook zij krijgen geen politiebescherming. Volgens FUNAI zijn nieuwe aanvallen tegen de inheemse bewoners van Kurusu Ambá aanstaande. Deze laatsten proberen op hun beurt het afgebrande kampement weer in te nemen, maar daar worden zij opgewacht door gewapend personeel van de boeren. Hierdoor is de sfeer om te snijden.

Helaas, terwijl nieuwe misdrijven en aanvallen op het punt staan te gebeuren blijft het stil aan de kant van de politiediensten, het ministerie van Justitie en de regering van de deelstaat Mato Grosso do Sul. Hierdoor lijkt de deur open te staan voor nieuwe aanslagen door huurmoordenaars. In een gebied waar de afgelopen zeven jaar ruim 10 leiders van de Guarani-Kaiowá zijn doodgeschoten.

Bron: CIMI