donderdag 15 januari 2015

Marta

De socialistische Partido dos Trabalhadores (PT) kent zijn inmiddels historische ikonen. Kopstukken, al dan niet van het eerst uur sinds de oprichting in 1980, die de partij in al die jaren smoel hebben gegeven. Allereerst is daar natuurlijk Luiz Inácio "Lula" da Silva, de onaanraakbare keizer van de PT. Naast hem de enorme rij van lakeien, de een nog markanter dan de ander. José Dirceu, Aloizio Mercadante, Antonio Palocci, José Genoino en natuurlijk de Suplicy's. Eduardo, de veteraan en senator voor de deelstaat São Paulo en zijn ex-vrouw Marta. (Dilma Rousseff, die andere sterke vrouw binnen de hedendaagse PT, zittend president van Brazilië en duidelijk protegé van Lula, maar niet echt van socialistische huize. Ze begon haar politieke loopbaan in de deelstaat Rio Grande do Sul immers voor de PDT, geenszins socialistisch maar steevast een bondgenoot van de PT.)


Marta Suplicy is een politiek fenomeen, die het spel tot in haar vingertoppen beheerst. Jarenlang was zij een loyale aanhanger van Lula, wat haar belangrijke politieke functies heeft opgeleverd. Ministersposten, een senatorschap, maar vooral de baan als allereerste PT-burgemeester van de economisch belangrijkste stad van het land, São Paulo. Die jaren (2001-2005) waren de momenten waarop haar politieke ster floreerde. Waar zij op de toppunt van haar macht verkeerde.
Duidelijk verslaafd aan die macht wil Marta dat hoogtepunt nog eenmaal beleven. In 2016 wil zij nog een keer burgermoeder van de paulistanos worden. Op dit moment is zij echter "slechts" voor de PT en de deelstaat São Paulo senator in Brasília, na een enigszins teleurstellend ministerschap voor Cultuur. Ze wil terug. Op haar persoonlijke toppunt van macht, het burgemeesterschap van São Paulo. Daarin zal zij het in 2016 moeten opnemen tegen de zittende burgemeester Fernando Haddad, de protegé van zonnegod Lula. Marta gaat ver in haar streven. Zo ver dat ze haar decennialange loyaliteit voor de PT op het spel zet. Ze trapt op dit moment zo wild om zich heen dat ze doelbewust aanstuurt op een verwijdering uit de socialistische gelederen door het nationale PT-bestuur.
Zoals gezegd, Marta is sluw. Op die manier kruipt ze in een electoraal gunstige slachtofferrol met behoud van haar senatorzetel, een andere electoraal gunstige positie. Immers, als ze zelf uit de PT zou stappen zou ze wettelijk haar senatorschap verliezen en daarmee een gunstige electorale positie. Eenmaal geroyeerd door de PT zal ze zich naar het zich laat aanzien kandidaat stellen voor de in São Paulo gangbare combinatie PV-PPS-PSB, waarbij die laatste partij vooral strategisch belangrijk lijkt te zijn. Daarmee zou Marta kunnen profiteren van de populariteit van Luiza Erundina, ooit de allereerste vrouwelijke burgemeester van de stad en nog steeds een aansprekende naam in progressief São Paulo.
De PT vreest het scenario waarin Marta het zal aan opnemen tegen haar kandidaat, zittend burgemeester Fernando Haddad. Ze heeft nog steeds een trouwe aanhang in de buitenwijken (favela's) van de stad, als gevolg van redelijk succesvolle maatregelen op onderwijs- en gezondheidsgebied tijdens haar eerste mandaat als burgemeester. Alles wijst erop dat Haddad tegen haar het onderspit zal delven.
Marta Suplicy is zoals gezegd een politiek fenomeen. We gaan haar de komende twee jaar nog veel van haar horen. In de aanloop tot haar gedroomde toekomst op hogere leeftijd, het burgemeesterschap van São Paulo.