dinsdag 9 februari 2016

Speelveld: São Paulo

Dit jaar zijn er in Brazilië weer verkiezingen voor het burgemeesterschap en de gemeenteraden. En net als in het verleden zijn de ogen vooral op de stad São Paulo gericht, economisch, politiek en inmiddels ook cultureel de belangrijkste stad van dit immense land.


In deze megastad met officieel zo'n twaalf miljoen mensen lijkt de strijd om de sleutels van het Palácio do Anhangabaú vooralsnog te zullen gaan tussen Celso Russomanno (PRB), Marta Suplicy (PMDB) en de zittende PT-burgemeester van de stad Fernando Haddad (foto). De laatste, een protegé van oud-president Luiz Inácio Lula da Silva (wie herinnert zich niet de krampachtige en met afschuw gevoede wijze waarop Haddad in 2012 op gezag van Lula om electorale redenen met de rechtse Paulo Maluf op de foto ging? link), lijkt de afgelopen vier jaar niet te hebben kunnen leveren, versterkt door de groeiende afkeer van de socialistische PT binnen de Zuidoost-Braziliaanse samenleving vanwege de corruptieschandalen en de voortgaande verslechtering van de economische situatie die dagelijks de koppen van de media sieren.


De eerste peilingen laten een riante voorsprong zien voor Celso Russomanno (foto), al in 2012 dé verrassing tijdens de verkiezingen in São Paulo. Link Een zeer katholieke populist met een conservatieve agenda, die als voormalige consumentenman op de televisiezender SBT al enige bekendheid en populariteit had opgebouwd en in de race naar het burgemeesterschap in 2012 maandenlang de hoogste scores wist te behalen. Desalniettemin zou hij reeds in de eerste ronde worden verslagen door Haddad.


En dan Marta (foto, in het wit), die vanuit haar eeuwige zucht naar een hernieuwd burgemeesterschap (ze was reeds eerder een niet onsuccesvol burgermoeder tussen 2000 en 2004) als een van de kopstukken van de PT in São Paulo na 33 jaar trouwen dienst voor die partij het afgelopen jaar overstak naar de gelederen van de PMDB. Dat ging niet zonder slag of stoot, maar haar blijvende historische populariteit in enkele gemeentelijke kiesdistricten zouden de doorslag voor de PMDB-top hebben kunnen geven om haar namens de partij, ten koste van de academicus/schrijver Gabriel Chalita op het verkiezingsaffiche te zetten.

De weg naar de verkiezingen op 2 oktober is nog lang en tot die tijd blijft São Paulo een fascinerende stad om politiek en daarmee electoraal zeer interessant om te volgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten