Marina, die altijd had gegolden als een van de intimi van Lula, stapte over naar de groene Partido Verde en wierp zich namens die partij met succes in de traditionele strijd om het presidentsschap tussen de PT en de PSDB. Dilma (PT) won uiteindelijk, maar de derde plaats voor Marina was uitzonderlijk te noemen. Ze haalde maar liefst 19,33 % van de stemmen binnen en overtrof daarmee alle peilingen. Ruim 19 miljoen kiezers, grotendeels jongeren in de grote steden als Rio de Janeiro, Belo Horizonte en Brasília, stemden op haar teneinde een ecologisch appèl af te geven en tevens om hun onvrede te uiten over de eeuwige tweestrijd tussen de petistas en de tucanos (bijnaam van de PSDB).
Tijdens een bijeenkomst in 2011 in São Paulo genaamd 'Encontro por uma Nova Política" verliet Marina de Partido Verde uit onvrede met een behouden partijtop die haar ideeën voor een nieuwe groene politiek in de weg stond. Teneinde in 2014 het kunstje opnieuw te volbrengen en een gooi naar het presidentschap te doen startte Marina in februari 2013 een nieuwe partij, de Rede Sustentabilidade. Op dit moment toert Marina het land door om de benodigde half miljoen handtekeningen te verzamelen die de Braziliaanse wet voorschrijft voor de officiële erkenning als politieke partij. Zij kan daarbij rekenen op de steun van politieke vrienden, die hetzij vanuit bestaande partijen overstappen naar Rede (zoals Heloísa Helena van de PSOL), hetzij bij hun eigen partij blijven maar desalniettemin uit sympathie een handtekening hebben gezet, zoals de huidige PT-gouverneur van de deelstaat Acre (Tião Viana) en de voormalige burgemeester van de Acreaanse hoofdstad Rio Branco, Raimundo Angelim (eveneens PT).
Rede ziet zichzelf als ideologisch links noch rechts, als een moderne partij gericht op duurzaamheid en progressieve vooruitgang. Het wil de partij zijn voor mensen die in politieke en sociale bewegingen actief zijn maar die zich niet meer door de bestaande partijen vertegenwoordigd voelen. Dat zijn met name jongeren en het hoeft dan ook niet te verbazen dat de sociale media een grote rol binnen de campagnes van Rede zullen gaan spelen, teneinde in 2014 naast een presidentsschap zoveel mogelijk afgevaardigden in het Congres en de deelstaatparlementen te laten installeren.
Op dit moment geef ik Marina en de Rede weinig kans om het trucje nogmaals te herhalen. Er bestaat met name in de grote steden een groen en progressief potentieel onder jongeren, maar veel zal afhangen van externe factoren. Wat gaat bijvoorbeeld de PSOL doen? De campagne van Marcelo Freixo in 2012 voor het burgemeesterschap van de stad Rio de Janeiro heeft aangetoond dat ook hij en zijn partij veel aanhang onder de jongeren en studenten in de grote steden kunnen genereren. Een kandidatuur van iemand met het politieke talent als Freixo zou veel van Marina's doelgroep voor zich kunnen innemen.
Daarnaast zal ook veel afhangen van de vraag wat de huidige gouverneur van de deelstaat Pernambuco gaat doen. Veel wijst erop dat de populaire Eduardo Campos van de centrum-linkse PSB zichzelf als derde keuze tussen Dilma en haar directe tegenstrever Aécio Neves (PSDB) gaat positioneren. Daarmee zou de ruimte waar Marina in hoopt te duiken al aanzienlijk kleiner worden. Mocht Campos zijn huid daarentegen politiek zeer duur gaan verkopen aan een van de twee traditionele kemphanen en als kandidaat voor het vice-presidentschap van ofwel de PSDB ofwel de PT door te gaan dan liggen er voor Marina misschien toch weer mogelijkheden.
Maar wat de uitslagen ook zullen zijn Marina Silva is goed voor politiek theater en het vraagstuk van de duurzaamheid vindt in haar een betrouwbare beschermdame.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten