Fla-Flu, broederstrijd carioca-style

Mijn allereerste kennismaking met het Braziliaanse clubvoetbal vond in 1978 plaats. In dat jaar werd in Amsterdam de vierde editie van het inmiddels ten ziele gegane Amsterdam 700 Toernooi gespeeld en als dertienjarige voetballiefhebber zag ik in de voetbalpers naast de sterren van Ajax, AZ'67 en het Belgische Anderlecht voor het eerst van mijn leven de exotisch aandoende shirtjes van Fluminense FC uit Rio de Janeiro. De paars-groen-witte strepen vond ik mooi, al weet ik inmiddels dat de gemiddelde Braziliaan daar geheel anders over denkt. Behalve natuurlijk als je tricolor of pó-de-arroz (letterlijk, talkpoeder) bent, een aanhanger van Fluminense.(Op datzelfde toernooi maakte de grootste craque uit de clubgeschiedenis van Fluminense trouwens nog zijn opwachting. Roberto Rivellino was tijdens het WK van 1974 in West-Duitsland een van grote namen van de Seleção, dat echter in de 'halve finale' sneuvelde tegen het Nederlands elftal.)

Fluminense werd in 1902 opgericht en geldt oorspronkelijk als de club van de traditionele aristocratie van Rio de Janeiro en dat is aan haar eigen stadion/trainingscentrum in de wijk Laranjeiras af te zien. Het aanzienlijke sportcomplex is in neoclassicistische stijl opgetrokken en alleen daarom is een bezoek aan de Rua Pinheiro Machado al de moeite waard. Maar inmiddels is ook Fluminense uitgegroeid tot een volksclub en heeft de harten van een grote schare supporters uit het Brazilië gewonnen. Zo groot zelfs dat de gemeenteraad van Rio in 2007 21 juli  heeft uitgeroepen tot een officiële herdenkingsdag, de Dia do Fluminense e dos Tricolores. Daarnaast kent de club de charismatische paus Johannes Paulus II als een van haar beschermheiligen. De Kerkvader was vanaf 1980 een van haar meest beroemde fans.
Of die andere volksclub uit Rio daar allemaal zo blij mee is valt nog te betwijfelen. Want als er een club in Brazilië qua populariteit boven iedereen uitsteekt is dat CR Flamengo wel. Kijk een documentaire over Brazilië en je ziet er altijd wel een lopen. Of het nou in de volkswijken van Rio de Janeiro zelf is of in verre uithoeken als Amazonas en het noordoosten van het land altijd is er wel een flaminguista in beeld, meestal een jongetje met het beroemde zwart-rode tenue van de club uit het gelijknamige stadsdeel van Rio. Flamengo is de club van Zico, Djalminha, Jair en vele andere grote namen uit het Braziliaanse voetbal. Niet voor niets wordt het team "o mais querido do Brasil" genoemd. (Al zullen daar op hun beurt de aanhangers van die historisch andere grote volksclub, Corinthians uit São Paulo, weer anders over denken!)

Gisteren was het weer zover. Dé voetbalderby van Rio de Janeiro werd gespeeld en dat is en blijft Fla-Flu. Het Estádio Olímpico João Havelange, in de volksmond de Engenhão genoemd, zat bomvol en ook de media in de stad liepen al dagen op de wedstrijd vooruit. Ik heb het wedstrijdverslag thuis via CBN Rádio  live gevolgd en het viel me op dat er zo'n vijftal reporters alleen al van dat radiostation direct verslag deden en commentaar gaven van wat er op het veld te aanschouwen viel.
En dat was veel! Het werd een klassieke kraker in de Olympische arena van de wijk Méier, neutrale grond omdat het Maracanã-stadion, de thuisbasis van beide clubs, voor de Confederatie Cup van 2013 en het WK Voetbal van 2014 helemaal op de schop gaat. Flamengo kende de meeste scoringskansen en had dus moeten winnen. Een gemiste strafschop, een bal frontaal op de lat en tot overmaat van ramp een afgekeurd doelpunt werd haar deel. Uiteindelijk werd het 0-1 voor Fluminense, nadat sterspeler Fred een perfecte voorzet van de Portugees (of is 'ie nu toch weer Braziliaan?) Deco (foto, links) afrondde.

Dhavid Normando/Photocamera

Het moet raar lopen als Fluminense dit jaar geen Braziliaans kampioen wordt. Tricolor doet het dit jaar uitzonderlijk goed, staat bovenaan en kon vandaag door winst zes punten afstand nemen van de naaste belager, Atlético-MG uit Belo Horizonte.