Het metrobedrijf van Rio de Janeiro nam reeds in 2009 voor om meer mensen met een lichamelijke beperking in dienst te gaan nemen. Daartoe stelde MetrôRio een actieplan op dat dat jaar met veel tamtam werd gepresenteerd. In het programma, genaamd 'Abrindo Caminhos' (Wegen Openen), is voorzien in een gratis opleiding van een halfjaar, waarbij de nieuwe werknemers vier uur per dag getraind zullen worden in o.a. communicatie, informatica en administratie. Het vervoersbedrijf werkt tijdens de opleiding nauw samen met het Centro de Vida Independente/CVI-Rio, een ngo die zich inzet voor de rechten van mensen met een beperking onder andere met betrekking tot werk en toegankelijkheid. Het programma heeft er de afgelopen jaren toe geleid dat het aantal werknemers met een lichamelijke beperking bij MetrôRio met een factor 6 is toegenomen. De helft van de cursisten stroomt na het afleggen van een examen door naar het bedrijf, slechts 28% haakt voortijdig af. De overige cursisten worden volgens MetrôRio doorgeleid naar een arbeidsplaats elders.
Organisaties als CVI-Rio en het eveneens in Rio de Janeiro gevestigde IBDD/Instituto Brasileiro dos Direitos da Pessoa com Deficiência timmeren al langer aan de weg als het gaat om het op de (politieke) agenda zetten van de nijpende situatie van mensen met een beperking en in het bijzonder het creëren van arbeidsplaatsen naast het vergroten van de toegankelijkheid in de openbare ruimte. Tijdens een gesprek dat ik vorig jaar had met Teresa Costa d'Amaral, de voorzitter van het IBDD en vooraanstaand strijdster voor de rechten van mensen met een beperking, werd het mij al snel duidelijk waar 'm de schoen in Brazilië wringt als het om deze materie gaat. Ik heb Brazilianen leren kennen als een uiterst hulpvaardig volk, op straat en op de werkvloer. Altijd bereid om iemand naar de overkant van de straat te helpen. Maar het ontbreekt, aldus Teresa, de gemiddelde Braziliaan aan het bewustzijn dat je ook structurele maatregelen kunt treffen om het leven van mensen met een beperking volwaardiger te kunnen maken. Gehandicapten zijn zielig, moeten in het dagelijks leven altijd geholpen worden, maar men staat er niet bij stil dat deze mensen naast werk vooral duurzame ondersteuning en zorg nodig hebben. Er wordt eenvoudigweg niet constructief over nagedacht.
Neem diezelfde MetrôRio. Ze verstrekken voordelige abonnementen voor rolstoelgebruikers, maar over een aantal stations is toch wel het en ander aan te merken in verband met de toegankelijkheid. Neem het metrostation Glória. Een belangrijk station, gebouwd onder een rotonde die het centrum van de stad verbindt met de zuidelijke wijken zoals Botafogo, Copacabana en Ipanema. Veel verkeer dus en in alle wijsheid heeft men in 1979 dan ook besloten om de entree naar het station aan de rand van de rotonde aan te leggen. Heel praktisch en vooral veilig. Wat wil nu het geval voor rolstoelers of andere mensen die slecht ter been zijn en van een lift gebruik willen maken. In al haar wijsheid hebben de gemeente Rio de Janeiro en MetrôRio een paar jaar geleden besloten een dergelijke lift te bouwen midden in de rotonde. Gezien het vele verkeer en het ontbreken van stoplichten annex zebrapaden een hachelijke onderneming voor een rolstoelgebruiker om daar te geraken en ... waar op het einde nog een venijnig steile helling moet worden genomen om bij de deur te komen.
En dan natuurlijk de stations die vorige jaar voor de nodige opschudding hebben gezorgd. MetrôRio ging in zee met een Chinese fabrikant van nieuwe metrotreinen. Daartoe dienden een aantal perrons te worden aangepast zodat het een op een zou passen. Wat bleek, bij 13 stations bleek er een hoogteverschil van 5 tot 6 centimeter te zijn tussen de trein en het perron. De passagiers dienden een drempel voor hun genoegen te nemen. 1) In de spits al een gevaarlijke onderneming voor gebruikers zonder beperking, laat staan voor een rolstoelgebruiker. Hoe hilarisch was de oplossing van een bestuurder van MetrôRio. Als er maar genoeg mensen zich in de trein zouden bevinden dan zou het vanzelf naar de juiste hoogte zakken.
Kortom, mooi initiatief van MetrôRio om mensen met een lichamelijke beperking in dienst te nemen, maar que klantenzorg valt er nog wel het een en ander te verbeteren.
1) http://www.estadao.com.br/noticias/geral,trem-chines-do-metro-do-rio-precisara-de-ajustes,921273,0.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten