Eind 2010 bleek uit zijn politieke optreden dat Gilberto Kassab, de zittende burgemeester van São Paulo, zich binnen zijn eigen politieke partij (DEM) niet meer thuis voelde. Hij flirte openlijk met de PMDB en overwoog naar de PSB over te stappen. De beweegreden? Kassab heeft grotere politieke aspiraties (zijn droom is gouverneur van de deelstaat São Paulo worden) en zou die binnen de relatief kleine DEM nooit tot stand kunnen brengen. In de deelstaat São Paulo gaat de strijd traditiegetrouw tussen de machtige PSDB van oud-president Fernando Henrique Cardoso en de PT van zittend president Dilma Rousseff. Als kandidaat van de DEM zou het vice-gouverneurschap voor Kassab het hoogst haalbare zijn geweest.
De groene kandidaat Marina Silva had reeds bij de presidentsverkiezingen van 2010 aangetoond dat er politieke ruimte zit tussen de twee traditionele politieke kampen in Brazilië (PSDB/DEM versus PT/PMDB). Geïnspireerd door dit succes rook ook Gilberto Kassab zijn kans en begon een politiek van de derde weg te prediken. Een ongebonden partij; noch links, noch rechts. Een partij die echt naar het volk zou luisteren. Oftewel, een nieuwe populistische partij was geboren.
Met het aantreden van een nieuwe partijvoorzitter van de DEM in maart 2011 zag Kassab zijn kans schoon om zonder kleerscheuren de partij te verlaten en richtte samen met een aantal politieke vrienden de PSD op. Al snel zagen ook andere politieke talenten met grotere ambities hun kans schoon om zich uit het knellende lijf van de gevestigde partijen te ontworstelen en maakten de overstap naar deze nieuwe partij. De DEM was het grootste slachtoffer, maar ook uit andere partijen maakten zittende politici de overstap naar de PSD. En het zijn niet de minsten: Guilhermo Afif Domingos (vice-gouverneur van São Paulo), Kátia Abreu (toonaangevend senator uit Tocantins), Raimundo Colombo (gouverneur van Santa Catarina), Índio da Costa (running-mate van José Serra bij de verkiezingen van 2010) en als klap op de vuurpijl Henrique Meirelles, de oud-president van de Braziliaanse Centrale Bank.
Dat de PSD vooral aan de rechterzijde van het politieke centrum gevreesd wordt bleek uit de gretigheid waarmee de DEM, PTB en in mindere mate de PSDB hebben geprobeerd om de partij procedureel de voet dwars te zetten. Bij het vergaren van de benodigde hoeveelheid handtekeningen voor de oprichting van een nieuwe politieke partij bleek de PSD misbruik te hebben gemaakt van bestaande gemeentevoorzieningen en zouden er handtekeningen van personen bijzitten die reeds lang overleden bleken te zijn.
De protesten mochten niet baten. Begin oktober werd de PSD door de Centrale Stembureau (Tribunal Superior Eleitoral) tot het kiesregister toegelaten waardoor de partij in 2010 voor de eerste keer aan verkiezingen kan deelnemen. Met als beginnende politieke partij weinig zendtijd om politieke reclame te kunnen maken (54 seconden) moet de partij vertrouwen op het grote legioen zittende politici dat zich bij Kassab aan heeft gesloten. Twee deelstaatgouverneurs, 43 afgevaardigden in de Câmara dos Deputados en twee senatoren waren in juli de basis waar Kassab zijn politieke toekomst wil bouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten