Voorzitterschap mensenrechtencommissie
Carta Capital weet te melden dat afgelopen dinsdag de socialistische afgevaardigde Paulo Pimenta (PT-RS, foto) werd gekozen tot de nieuwe voorzitter van de vaste Kamercommissie voor de Rechten van de Mens en Minderheden van het Braziliaanse federale Huis van Afgevaardigden. Maar ook ditmaal ging het niet zonder slag of stoot. Net als in 2013 deed de machtige evangelische factie in diezelfde Kamer pogingen haar eigen kandidaat naar voren te schuiven. Wat in dat jaar lukte, namelijk de verkiezing van de radicale evangelische pastor Marcos Feliciano (PSC-SP) tot commissievoorzitter, lijkt nu in eerste instantie te mislukken. Maar in Brazilië bestaan geen definitieve eerste instanties. De oppositie toont zich over het algemeen een slechte verliezer en zal alle pogingen in het werk stellen om een tweede stemronde af te dwingen. (Of als het aan de meest rabiate anti-Dilma-oppositieleden ligt een derde als het om de recente herverkiezing van presidente Dilma Rousseff gaat.)
Zo ook ditmaal. De 'bancada evangelista', zoals de factie in het politieke jargon heet, dringt aan op een nieuwe stemronde, in de hoop haar kandidaat Sóstenes Cavalcanti (PSD-RJ) alsnog op de voorzittersstoel te krijgen. Centrale man in het web van deze goed geoliede actie rond de kandidatuur van Sóstenes is de in Brazilië wegens zijn homofobe en vrouwonvriendelijke uitspraken zeer omstreden pastor Silas Malafaia uit Rio de Janeiro.
Vooralsnog lijkt Pimenta niets te vrezen te hebben. Van zowel de top van de Dilma's coalitiegenoot PSD (Sóstenes' eigen partij!) als van de toch zeer conservatieve voorzitter van de Kamer, Eduardo Cunha (PMDB) zou hij de verzekering hebben gekregen dat beide partijen voor hem zullen stemmen als het onverhoopt op een tweede verkiezingsronde zou uitdraaien. Maar het blijft Brazilië. Het is dus maar de vraag in hoeverre zowel de PSD als de PMDB hun respectievelijke fracties tot fractiediscipline kunnen dwingen als het daadwerkelijk op stemmen voor of tegen een tweede ronde uitdraait. En niet onbelangrijk, wat krijgen beide partijen er politiek voor terug als men als hun fractie achter PT-kandidaat Pimenta gaat staan?
Mensenrechteneducatie
In navolging van de redelijk gedegen bevindingen van de Braziliaanse Nationale Waarheidscommissie naar mensenrechtenschendingen ten tijde van de naoorlogse militaire machtsperiodes werd onlangs in de stad São Paulo een gemeentelijke waarheidscommissie geïnstalleerd. Het is aan de leden van de commissie om de rol van de gemeente São Paulo in de repressie tijdens de militaire dictatuur (1964-1985) in kaart te brengen, zo meldt Carta Capital vandaag. In het kielzog van haar bevindingen wil de huidige commissie een mensenrechtenlespakket laten samenstellen teneinde iets aan de geringe aandacht voor dit dictatoriale verleden in het huidige onderwijscurriculum te kunnen doen. Daarnaast wil men de scholieren erop wijzen hoe de militaire mentaliteit van die dagen zich nu nog steeds manifesteert in het gewelddadig gedrag van politiemensen en doodseskaders in de sloppenwijken in de periferie van deze Braziliaanse megastad.
Doodstraf in Indonesië
Indonesië maakt zich op voor de executie door een vuurpeloton van een negental buitenlanders beschuldigd van het smokkelen van verdovende middelen. Het betreft een tweede reeks nadat het land eerder dit jaar al zes personen op dezelfde grond ter dood heeft gebracht. Daaronder bevond zich o.a. de Nederlander Ang Kim Soei en de Braziliaan Marco Archer Cardoso Moreira. Gratieverzoeken van de Nederlandse overheid en van de Braziliaanse presidente Dilma Rousseff mochten toen niet baten en het lijkt er op dat ook dit keer de Indonesische president Joko Widodo niet toe zal geven, zoals gisteren bleek uit de ferme en zelfverzekerde taal van de president met "onze" Step Vaessen van El Jazeera. Zijn redenering luidt dat de doodstraf voor drugssmokkel in zijn ogen absoluut gerechtvaardigd is voor een misdrijf dat in zijn land leidt tot een meervoud van slachtoffers.
Internationaal-rechterlijk heeft hij daar geen gelijk in. Daarin is bepaald dat het smokkelen van drugs niet aangemerkt kan worden als een "zeer ernstig misdrijf", een serie misdrijven waarin het internationaal recht de doodstraf toestaat.
In dit nieuwe geval speelt nog mee dat er wederom een Braziliaan op de lijst van te executeren personen staat, Rodrigo Gularte (foto). Hij zit al tien jaar op "death row", maar bij hem zou een paranoïde schizofrenie zijn vastgesteld. Datzelfde internationale recht verbiedt conform artikel 6 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten ten enenmale het voltrekken van de doodstraf bij een persoon met een psychische aandoening. Vooral in dit geval is het spannend om te zien of de Indonesische president hier een duidelijke internationaal-rechterlijke grens over zal gaan.
Reken maar dat presidente Dilma ook ditmaal diplomatiek alles in het werk te stellen om de executie van Rodrigo Gularte te voorkomen.Mede ingegeven door deze extra lading aan de zaak toonde de Braziliaanse regering zich gisteren tijdens een zitting van de VN-Mensenrechtenraad in het Zwitserse Genêve dan ook een hartstochtelijk pleitbezorger voor een algeheel verbod op de doodstraf in de wereld. In Brazilië zelf is de doodstraf in de Grondwet van 1988 geheel verboden in niet-militaire strafzaken. Alleen in tijden van oorlog mag in het land de doodstraf in militaire strafzaken voltrokken worden. Of ze ook ditmaal een beroep op de paus zal doen om in de zaak te interveniëren? Het zal mij niet verbazen.
Inmiddels is Amnesty International een wereldwijde actie tegen de executies in Indonesië begonnen, waaronder in Nederland en in Brazilië. De internationale mensenrechtenorganisatie beschouwt de doodstraf als een flagrante schending van het recht op leven. Daarnaast stelt zij o.a. dat de straf wreed, inhumaan en vernederend is.
Parlementair onderzoek hoge moordcijfers onder zwarte jongeren
Câmara Notícias sluit de dag af met een belangrijke stap voorwaarts in de strijd tegen het extreem hoge aandeel van zwarte jongeren als slachtoffers bij de op zich al zeer grote aantal moorden in Brazilië. Op initiatief van de afgevaardigde Reginaldo Lopes (PT-MG, foto) heeft het federale Huis van Afgevaardigden ingestemd met de installatie van een parlementair onderzoek naar dit tragische gegeven.
Een onderzoekscommissie zal zich gaan verdiepen in de oorzaken van de hoge cijfers en naar zowel de sociale als de economische kosten van het geweld tegen zwarte jongeren en armen in Brazilië. Lopes spreekt van een genocide die binnen de samenleving gaande is. Van de 60.000 moorden die jaarlijks in Brazilië plaatsvinden betreft het 80% jonge zwarte slachtoffers. Moord is de belangrijkste doodsoorzaak voor Braziliaanse jongeren tussen de 15 en 29 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten